Izz: Ibu, abang letihlah hari ini. Abang cuti hari ini, boleh?
Ibu : Abang berpuasa. Abang dapat pahala. Abang pergi sekolah. Abang dapat lagi pahala. Abang belajar. Banyak pahala abang dapat.
Izz : Abang peninglah ibu.
Ibu : Orang berpuasa tidak boleh menipu. Sudahlah berdosa, hilang pula pahala puasa. Anak ibu benar-benar rasa pening?
Izz : Sedikit sahaja.
Ibu : Kalau begitu, abang pergi rehat dahulu.
Izz : Tidak boleh ibu. Sekarang sudah jam 11.30 pagi.
Ibu : Habis, abang tidak mahu pergi sekolah?
Izz : Siapa kata abang tidak mahu pergi sekolah?
Ibu : Oh! Jadi, abang mahu pergi sekolah?
Izz : Ya!
Ibu : Bagusnya! Abang pergilah mandi. Mandi boleh segarkan badan abang.
Izz : Abang memang hendak mandi.
Ibu : Abang doa kepada Allah supaya hilang rasa letih abang. Allah makbulkan doa orang yang berpuasa. Ibu pun doakan untuk anak ibu.
Izz : Ok. Ibu. (Suara lebih ceria)
Ah! Lega hati ibu.
Ibu : Kalau begitu, abang pergi rehat dahulu.
Izz : Tidak boleh ibu. Sekarang sudah jam 11.30 pagi.
Ibu : Habis, abang tidak mahu pergi sekolah?
Izz : Siapa kata abang tidak mahu pergi sekolah?
Ibu : Oh! Jadi, abang mahu pergi sekolah?
Izz : Ya!
Ibu : Bagusnya! Abang pergilah mandi. Mandi boleh segarkan badan abang.
Izz : Abang memang hendak mandi.
Ibu : Abang doa kepada Allah supaya hilang rasa letih abang. Allah makbulkan doa orang yang berpuasa. Ibu pun doakan untuk anak ibu.
Izz : Ok. Ibu. (Suara lebih ceria)
Ah! Lega hati ibu.
No comments:
Post a Comment